Październik Miesiącem Świadomości Dysleksji
– krótko o problemie
Dysleksja to (ogólnie) specyficzne trudności w uczeniu się.
Dyslektycy to osoby, które posiadają trudności z:
– czytaniem ze zrozumieniem
– ładnym, czytelnym pismem
– poprawną pisownią.
Dzieci, które posiadają opinię psychologiczno-pedagogiczną stwierdzającą symptomy dyslektyczne lub mają orzeczoną dysleksję korzystają z pomocy w szkole. Pomoc taka przysługuje także uczniom, którzy takiej opinii nie posiadają, a wykazują specyficzne trudności w uczeniu się.
Pomoc ta odbywa się na każdym przedmiocie i zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych.
Przykłady typowych trudności w nauce w poszczególnych przedmiotach.
JĘZYK POLSKI
Objawy:
- wolne tempo pisania i czytania;
- trudności ze zrozumieniem i zapamiętaniem czytanego tekstu;
- niekształtne, nieczytelne pismo;
- trudności z uczeniem się tekstów na pamięć;
- nieprawidłowa pisownia (błędy ortograficzne mimo znajomości zasad pisowni);
- trudności z organizacją tekstu;
- błędy gramatyczne.
JĘZYKI OBCE
Objawy:
- trudności z wymawianiem i zapamiętywaniem słów;
- nieprawidłowa wymowa;
- trudności z rozumieniem i zapamiętywaniem tekstu mówionego lub nagranego na taśmę;
- trudności z zapisem wyrazów, które mają obraz graficzny odrębny od obrazu słyszanego;
- kłopoty i trudności z zapisem wyrazów w wypadku rosnącej liczby liter i głosek;
- problemy z zapamiętaniem zupełnie nowego kształtu litery;
- kłopoty ze składnią;
- trudności z czytaniem i zapisem wyrazów w poprawnej formie gramatycznej.
HISTORIA
Objawy:
- trudności z zapamiętaniem nazw, nazwisk, dat i chronologii;
- problemy z analizowaniem i czytaniem map i wykresów;
- utrudnione czytanie tekstów źródłowych, szczególnie napisanych nietypową czcionką;
- trudności ze zrozumieniem dłuższego tekstu.
MATEMATYKA
Objawy:
- błędne zapisywanie i odczytywanie liczb wielocyfrowych;
- przestawianie cyfr;
- trudności z liczeniem w pamięci;
- niemożność opanowania tabliczki mnożenia;
- problemy z rysowaniem wykresów, rzutów figur;
- trudności w posługiwaniu się schematami, wykresami, diagramami;
- problemy z zapisem liczb dziesiętnych;
- trudności z zapamiętywaniem definicji matematycznych;
- chaotyczny zapis działań;
- błędy w przepisywaniu;
- problemy z rozwiązywaniem zadań tekstowych z powodu słabego rozumienia czytanych treści;
- mylenie indeksów dolnych i górnych;
- trudności w obliczaniu objętości i powierzchni brył i figur złożonych;
- trudności w obliczaniu dłuższych równań i układów równań, pomyłki w zapisie obliczeń;
pomijanie części działania, mylenie linijek, opuszczanie danego składnika; *błędy w prostych operacjach rachunkowych;
- mylenie znaków poszczególnych działań matematycznych.
FIZYKA
Objawy:
- trudności z zapamiętywaniem definicji;
- trudności z zapamiętywaniem wzorów i ich przekształcaniem;
- kłopoty z rozwiązywaniu zadań z treścią.
Plastyka, muzyka, wf:
– problemy z rytmem, melodią
– niechęć do rysowania i wykonywania prac manualnych
– brak koordynacji- wzrokowo-ruchowej
– brak orientacji w przestrzeni, na kartce papieru, itd.
Uczeń ma obowiązek
- Uczestniczyć w terapii pedagogicznej (zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych), jeśli na takie zajęcia został zapisany.
- Być odpowiedzialnym za własne postępy w terapii oraz w nauce na poszczególnych przedmiotach szkolnych.
3.Systematycznie pracować w domu pod kierunkiem rodziców.
- Informować o własnych sukcesach i problemach.
5.Zgłaszać dłuższą nieobecność na zajęciach terapii w celu ukierunkowania pracy samokształceniowej w domu.
Rodzic ma obowiązek
- Udać się z dzieckiem do poradni psychologiczno-pedagogicznej na wniosek nauczyciela.
- Umożliwić dziecku skorzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów z dysleksją, jaką oferuje szkoła.
- Zrozumieć problem dziecka, a następnie zadbać o zorganizowanie specjalistycznej pomocy.
- Czuć się współodpowiedzialnym za realizację zaleceń zawartych w opinii psychologiczno-pedagogicznej, między innymi przez koordynowanie pracy samokształceniowej w domu.
- Współpracować ze szkołą w zakresie udzielania skutecznej pomocy dziecku (przychodzić na spotkania
szkoleniowe, na konsultacje z terapeutą i nauczycielami różnych przedmiotów)
- Wskazywać mocne strony dziecka (uzdolnienia, zainteresowania) w celu wypracowania przez terapeutę i
nauczycieli optymalnego programu działań pomocowych.
- Udzielać dziecku systematycznego wsparcia w codziennej pracy według wskazówek terapeuty.
- Informować o zmianach zaobserwowanych w zachowaniu dziecka, jego trudnościach oraz postępach.
Nauczyciele wszystkich przedmiotów dostosowują formy i metody pracy z uczniami
o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Dysleksję można pokonać lub przynajmniej zminimalizować jej skutki poprzez:
– pracę nad trudnościami w domu (pisanie dyktand, pisanie tekstów ze słuchu, ćwiczenia
ortograficzne, czytanie, „słowniczek trudnych wyrazów”) itp.
– pomoc ze strony nauczycieli
– systematyczne uczestnictwo w zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych
– współpracę rodzica i ucznia ze szkołą
– pomoc poradni psychologiczno-pedagogicznej.
Dysleksja to nie choroba! Jej przyczyny nie są do końca zbadane.
Dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce bardzo często należą do grupy osób z ponadprzeciętną inteligencją,,,,co… niestety nie zwalnia ich z pracy nad własnymi słabościami.
Zaniedbania, brak pracy samokształceniowej oraz nieskorzystanie z terapii dysleksji w szkole prowadzą do trudności w nauce wszystkich przedmiotów w ciągu całego okresu edukacji. Mają również niekorzystny wpływ na jego funkcjonowanie w życiu dorosłym.
Formą pomocy szkolnej dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi są m.in.
zajęcia korekcyjno-kompensacyjne, prowadzone przez terapeutę pedagogicznego.
W trakcie zajęć uczniowie:
– uczą się zasad ortografii i poprawnego ich stosowania w piśmie
– czytają, streszczają teksty; opowiadają, wzbogacając słownik
– ćwiczą zaburzone funkcje wzrokowe, słuchowe i ruchowe
– pracują nad ładną grafiką pisma, rysunku
– doskonalą: pamięć, myślenie, koncentrację uwagi i mowę.
Podsumowując: naprawiają zaburzone funkcje umysłu, niezbędne do uczenia się wszystkiego!
Pamiętajcie:
dysleksja to nie lenistwo; lenistwo to nie dysleksja;
jednak lenistwo przy dysleksji nie prowadzi do sukcesów w nauce.
Opr K. Nagórzańska