Październik Miesiącem Świadomości Dysleksji

Październik Miesiącem Świadomości Dysleksji

– krótko o problemie

 

Dysleksja to (ogólnie) specyficzne trudności w uczeniu się.

 

Dyslektycy to osoby, które posiadają trudności z:

– czytaniem ze zrozumieniem

– ładnym, czytelnym pismem

– poprawną pisownią.

Dzieci, które posiadają opinię psychologiczno-pedagogiczną stwierdzającą symptomy dyslektyczne lub mają orzeczoną dysleksję korzystają z pomocy w szkole. Pomoc taka przysługuje także uczniom, którzy takiej opinii nie posiadają, a wykazują specyficzne trudności w uczeniu się.

Pomoc ta odbywa się na każdym przedmiocie i zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych.

Przykłady typowych trudności w nauce w poszczególnych przedmiotach.

 

JĘZYK POLSKI

Objawy:

• wolne tempo pisania i czytania;
• trudności ze zrozumieniem i zapamiętaniem czytanego tekstu;
• niekształtne, nieczytelne pismo;
• trudności z uczeniem się tekstów na pamięć;
• nieprawidłowa pisownia (błędy ortograficzne mimo znajomości zasad pisowni);
• trudności z organizacją tekstu;
• błędy gramatyczne.

JĘZYKI OBCE

Objawy:

• trudności z wymawianiem i zapamiętywaniem słów;
• nieprawidłowa wymowa;
• trudności z rozumieniem i zapamiętywaniem tekstu mówionego lub nagranego na taśmę;
• trudności z zapisem wyrazów, które mają obraz graficzny odrębny od obrazu słyszanego;
• kłopoty i trudności z zapisem wyrazów w wypadku rosnącej liczby liter i głosek;
• problemy z zapamiętaniem zupełnie nowego kształtu litery;
• kłopoty ze składnią;
• trudności z czytaniem i zapisem wyrazów w poprawnej formie gramatycznej.

HISTORIA

Objawy:

• trudności z zapamiętaniem nazw, nazwisk, dat i chronologii;
• problemy z analizowaniem i czytaniem map i wykresów;
• utrudnione czytanie tekstów źródłowych, szczególnie napisanych nietypową czcionką;
• trudności ze zrozumieniem dłuższego tekstu.

MATEMATYKA

Objawy:

• błędne zapisywanie i odczytywanie liczb wielocyfrowych;
• przestawianie cyfr;
• trudności z liczeniem w pamięci;
• niemożność opanowania tabliczki mnożenia;
• problemy z rysowaniem wykresów, rzutów figur;
• trudności w posługiwaniu się schematami, wykresami, diagramami;
• problemy z zapisem liczb dziesiętnych;
• trudności z zapamiętywaniem definicji matematycznych;
• chaotyczny zapis działań;
• błędy w przepisywaniu;
• problemy z rozwiązywaniem zadań tekstowych z powodu słabego rozumienia czytanych treści;
• mylenie indeksów dolnych i górnych;
• trudności w obliczaniu objętości i powierzchni brył i figur złożonych;
• trudności w obliczaniu dłuższych równań i układów równań, pomyłki w zapisie obliczeń;

pomijanie części działania, mylenie linijek, opuszczanie danego składnika; *błędy w prostych operacjach rachunkowych;

• mylenie znaków poszczególnych działań matematycznych.

FIZYKA

Objawy:

• trudności z zapamiętywaniem definicji;
• trudności z zapamiętywaniem wzorów i ich przekształcaniem;
• kłopoty z rozwiązywaniu zadań z treścią.

Plastyka, muzyka, wf:

– problemy z rytmem, melodią

– niechęć do rysowania i wykonywania prac manualnych

– brak koordynacji- wzrokowo-ruchowej

– brak orientacji w przestrzeni, na kartce papieru, itd.

 

Uczeń ma obowiązek

1. Uczestniczyć w terapii pedagogicznej (zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych), jeśli na takie zajęcia został zapisany.
2. Być odpowiedzialnym za własne postępy w terapii oraz w nauce na poszczególnych przedmiotach szkolnych.

3.Systematycznie pracować w domu pod kierunkiem rodziców.

4. Informować o własnych sukcesach i problemach.

5.Zgłaszać dłuższą nieobecność na zajęciach terapii w celu ukierunkowania pracy samokształceniowej w domu.

 

Rodzic ma obowiązek

 

1. Udać się z dzieckiem do poradni psychologiczno-pedagogicznej na wniosek nauczyciela.
2. Umożliwić dziecku skorzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów z dysleksją, jaką oferuje szkoła.
3. Zrozumieć problem dziecka, a następnie zadbać o zorganizowanie specjalistycznej pomocy.
4. Czuć się współodpowiedzialnym za realizację zaleceń zawartych w opinii psychologiczno-pedagogicznej, między innymi przez koordynowanie pracy samokształceniowej w domu.

5. Współpracować ze szkołą w zakresie udzielania skutecznej pomocy dziecku (przychodzić na spotkania

szkoleniowe, na konsultacje z terapeutą i nauczycielami różnych przedmiotów)

6. Wskazywać mocne strony dziecka (uzdolnienia, zainteresowania) w celu wypracowania przez terapeutę i

nauczycieli optymalnego programu działań pomocowych.

7. Udzielać dziecku systematycznego wsparcia w codziennej pracy według wskazówek terapeuty.
8. Informować o zmianach zaobserwowanych w zachowaniu dziecka, jego trudnościach oraz postępach.

Nauczyciele wszystkich przedmiotów dostosowują formy i metody pracy z uczniami

o specjalnych potrzebach edukacyjnych.

 

 

Dysleksję można pokonać lub przynajmniej zminimalizować jej skutki poprzez:

– pracę nad trudnościami  w domu (pisanie dyktand, pisanie tekstów ze słuchu, ćwiczenia

ortograficzne, czytanie, „słowniczek trudnych wyrazów”) itp.

– pomoc  ze strony nauczycieli

– systematyczne uczestnictwo w zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych

– współpracę rodzica i ucznia ze szkołą

– pomoc poradni psychologiczno-pedagogicznej.

Dysleksja to nie choroba! Jej przyczyny nie są do końca zbadane.

Dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce bardzo często należą do grupy osób  z ponadprzeciętną inteligencją,,,,co… niestety nie zwalnia ich z pracy nad własnymi słabościami.

Zaniedbania, brak pracy samokształceniowej oraz nieskorzystanie z terapii dysleksji  w szkole prowadzą do trudności w nauce wszystkich przedmiotów w ciągu całego okresu edukacji.  Mają również niekorzystny wpływ na jego funkcjonowanie w życiu dorosłym.

Formą pomocy szkolnej dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi są m.in.

zajęcia korekcyjno-kompensacyjne,  prowadzone przez terapeutę pedagogicznego.

W trakcie zajęć uczniowie:

– uczą się zasad ortografii i poprawnego ich stosowania w piśmie

– czytają, streszczają teksty;  opowiadają, wzbogacając słownik

– ćwiczą zaburzone funkcje wzrokowe, słuchowe i ruchowe

– pracują nad ładną grafiką pisma, rysunku

– doskonalą: pamięć, myślenie, koncentrację uwagi i mowę.

Podsumowując: naprawiają zaburzone funkcje umysłu, niezbędne do uczenia się wszystkiego!

 

Pamiętajcie:

dysleksja to nie lenistwo; lenistwo to nie dysleksja;

jednak lenistwo przy dysleksji nie prowadzi do sukcesów w nauce.

Opr K. Nagórzańska